Szkic ma moc
wystawa pokonkursowa
Miejsce: Galeria Ring
Termin: 10.06.–14.08.2022
Wystawa jest prezentacją prac nadesłanych na konkurs Szkic ma moc, który organizuje Legnickie Centrum Kultury w ramach Międzynarodowej Wystawy Satyrykon. Na tegoroczną, drugą edycję konkursu nadesłano 220 szkicowników, z czego do wystawy pokonkursowej jury zakwalifikowało 38 prac. Autorką zwycięskiego szkicownika została Agnieszka Srokosz.
Szkicownik czy artystyczna książka ? Szalona improwizacja czy świadome działanie wg projektowej strategii? Nagradzać twórców malowniczych bazgrołów, które powstają bez żadnego planu, czy raczej tych, którzy stworzyli uporządkowane rysunkowe narracje w formie niemalże gotowych autorskich książek? Gdzie przebiega granica między szkicownikiem, a pomysłem na książkę obrazkową? Takie dylematy podzieliły jurorów drugiej edycji konkursu Szkic ma moc, towarzyszącego Międzynarodowej Wystawie Satyrykon w Legnicy.
Wśród 220 nadesłanych prac znajdziemy pełen przekrój form, tematów i zastosowanych narzędzi. Są bałaganiarskie, traktowane ze swobodą szkicowniki, są i gotowe picture-booki. Jest też to, co w szkicownikach najważniejsze – wolność twórcza i otwarta forma.
Na konkurs wpłynęło wiele prac, które są mniej lub bardziej gotowymi propozycjami wydawniczymi, rodzajem autorskich książek obrazkowych, projektów powstałych wg przemyślanych strategii i które różnią się od szkicowników będących zapisem prób towarzyszących opracowywaniu grafiki, plakatu, ilustracji czy plenerowego pejzażu.
Liczna reprezentacja książek autorskich nadesłanych na konkurs cieszy, ale rodzi również pytanie o klarowność jego formuły. A przede wszystkim – o to, czym szkicownik jest.
Jeśli spróbujemy go zdefiniować, szybko okaże się, że jedną z jego najistotniejszych cech jest właśnie otwartość formy, która mieści w sobie wiele narzędzi, ogrom treści, ale również potężną skalę stopnia gotowości, ukończenia. I ta otwarta forma jest zaletą konkursu – chroni przed rutyną i wyjałowieniem, daje nadzieję na ciągły napływ świeżej krwi i nowej energii, a przed wszystkim ma przyciągać tych, którzy nie mieszczą się w sztywnych ramach systemów i algorytmów, od których w coraz większym stopniu zależy dziś nasze życie.
Tomasz Broda – pomysłodawca konkursu
Łukasz Jankowicz
Mur i beton
miejsce: Galeria Sztuki w Legnicy
termin: 15.07 – 14.08.2022
wstęp wolny
Wystawa laureata Grand Prix Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego 30. Ogólnopolskiego Przeglądu Malarstwa Młodych PROMOCJE 2021. Artysta w swojej twórczości posługuje się symboliką zapożyczoną z innych dziedzin plastycznych, najczęściej – z rzeźby. W jego obrazach powraca motyw pomnika: figur zarówno rzeczywistych, przetworzonych lub wyobrażonych lub takich, które uderzają swoim absurdem. Ich monumentalność, historia i położenie stają się inspiracją do malarskiej interpretacji, dopisywania nowych treści.
Nierzeczywistość niektórych figur, ich teatralność jest materiałem i punktem wyjścia nie tylko do opowiadania historii, ale również opisywania współczesności, pełnej mitów, propagandy i zdewaluowanej informacji.
Na wystawie znajdą się obrazy tworzące cykle, połączone wspólnym motywem. Ich tematem są nie tylko historie samych monumentów, ale również ludzi i społeczeństw, którzy chcą zbudować pomniki.
Łukasz Jankowicz – absolwent warszawskiej ASP, dyplom (2019) z wyróżnieniem rektorskim na wydziale Malarstwa w pracowni prof. Krzysztofa Wachowiaka. Aneks z malarstwa ściennego w pracowni prof. Sylwestra Piędziejewskiego. Nagroda im. Karola Stryjeńskiego za najlepszy dyplom na ASP w Warszawie. Wybrane wystawy: „Czy się stoi czy się leży”, Galeria Wystawa, Warszawa, 2019; I Triennale Malarstwa Studenckiego, BWA Rzeszów, Rzeszów, 2019; „Malarstwo”, Wizjer, Kielce, 2017; „Open”, Kaplica, Warszawa, 2016.
Julia Świtaj
Czupiradło
Miejsce: Galeria Ring
Termin: 18.08 – 25.09.2022 r.
Wstęp wolny
Wystawa laureatki Grand Prix Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego 29. Ogólnopolskiego Przeglądu Malarstwa Młodych PROMOCJE 2019.
Tematem przewodnim wystawy są dehumanizacja i zwierzęcość – przedstawienie ludzkiej natury w oparciu o wierzenia religijne oraz mitologię słowiańską, a także porównywanie w jaki sposób dawne przyzwyczajenia i zakorzenione w świadomości problemy społeczne widoczne są w dzisiejszych czasach.
Artystka w swojej twórczości odnosi się do postaci kozłów ofiarnych, symboli wierzeń zaczerpniętych z mitologii słowiańskiej czy religii chrześcijańskiej, wyimaginowanych wrogów, którzy uosabiają nasze lęki, ale też kruchego ego czy poczucia wyższości.
Wszelkie głęboko zakorzenione obawy jawią się jako wiedźmy, diabły, demony, hybrydyczne twory zwierząt i ludzi, które poprzez wiarę w nie zaczynają żyć w naszej wspólnej świadomości jako prawdziwe. Obrazy Świtaj zaludniają odhumanizowane postacie o rozedrganych, niepokojących konturach. Są czymś pośrednim pomiędzy człowiekiem a zwierzęciem. W ten sposób artystka opowiada nie tylko o procesie odczłowieczania, ale też dopomina się o troskę dla tych, których jesteśmy skłonni raczej traktować z pogardą, lękiem lub poczuciem wyższości.
Julia Świtaj – absolwentka katowickiej ASP, dyplom (2019) w pracowni prof. Zbigniewa Blukacza. Laureatka Grand Prix w 29. Ogólnopolskim Przeglądzie Malarstwa Młodych PROMOCJE 2019; laureatka II Nagrody ArtNoble, 2019. Wystawy: wystawa finałowa konkursu o Grand Prix im. Franciszki Eibisch, 2017, Galeria Sztuki Katarzyny Napiórkowskiej, Warszawa; wystawa finałowa konkursu Studencki Obraz Roku, 2018, Galeria+ Rondo Sztuki, Katowice; XIX Festiwal Sztuki Wysokiej, 2018, Galeria Stalowe Anioły, Bytom.
