MKSZ ILUZJA

Galeria Sztuki w Legnicy

the Gallery of Art in Legnica

zaprasza do wzięcia udziału w

invites to take part in

27. MIĘDZYNARODOWYM KONKURSIE 

SZTUKI ZŁOTNICZEJ

ILUZJA

the 27th INTERNATIONAL

JEWELLERY COMPETITION

ILLUSION

 

Termin nadsyłania prac upływa 3 kwietnia 2018 r.

Deadline for submitting works is April 3rd 2018.

 

ILUZJA

Nie jest pewne, co było pierwsze: człowiek czy iluzja? Można wyobrazić sobie życie bez człowieka, ale czy bez iluzji?  Być może nie byłoby nas, gdyby nie iluzja, ostatecznie jednak, żyjemy z nią w nierozerwalnym splocie jak jing i jang.

Nie sposób obejść się bez niej w codziennej rzeczywistości. Jest powszechnie stosowana i wykorzystywana w przeróżnych celach. Najczęściej jako środek, instrument, metoda, by zaskoczyć, zmanipulować, omamić, oszukać, a w końcu osiągnąć zamierzony efekt, konkretny cel. Niekoniecznie moralnie naganny.

 Iluzję można definiować na różne sposoby, lokalizować w różnych porządkach, od fizykalnego i estetycznego po psychospołeczny i polityczny. Chociaż pozornie wywodzi się z neutralnego świata optyki, to w istocie zdaje się być owym ulotnym i ambiwalentnym filtrem, soczewką, witrażem pomiędzy sacrum i profanum, nieuświadamianą przyczyną naszych triumfów i klęsk, źródłem piękna i koszmaru, przyjemności i bólu, prawdy i fałszu, miłości i samotności. Słowem – lekiem na całe zło, lecz często ze skutkami ubocznymi.

 Iluzja to paradoks, w którym zjawisko ze swej natury złudne, fałszywe i fikcyjne służy opisywaniu rzeczywistości realnej, uznawanej za jedyną prawdziwą. A przecież już sama możliwość iluzji, stanowi zaproszenie do negacji rzeczywistości, do skorzystania z rzeczywistości alternatywnej. Iluzja stanowi zatem potwierdzenie, jak jesteśmy dwoiści i niejednoznaczni. I że – być może – nie da się zdefiniować człowieka bez pojęcia iluzji, złudnej wyobraźni, przekroczenia rzeczywistości.

 Iluzja, substytut spełnionych marzeń, ale zarazem duch sprawczy wszystkiego. Chociaż zwodzi, sprowadza na manowce, to potrafi być też twórcza i kreatywna, bo złudzenia inspirują i inicjują działania, zmuszają do konkretnych czynów. Iluzja to rodzaj atrakcyjnej, często ryzykownej gry i zabawy z innymi lub samym sobą. Rodzaj wyzwania, poszukiwania, zaprzeczenia, prowokacji i niezgody na znaną rzeczywistość. Ale też lekarstwa i ucieczki od niej, żeby z innej perspektywy lepiej zrozumieć świat, „uleczyć duszę” lub tylko zaspokoić zapotrzebowanie na adrenalinę. Zdaje się być wszystkim, chociaż nie jest (?) Bogiem. Z tej nieokiełznanej potrzeby iluzji powstała sztuka, także biżuteria… Bo iluzja to blask, magia, olśnienie, fantazja, to emocje, pamięć i niewyczerpalne źródło opowieści, więc dlaczego nie mielibyśmy jej ulec i tym razem.

Monika Szpatowicz

ILLUSION

It is not certain which was first: a man or an illusion? One can imagine life without a man, but is life without illusions still conceivable? Perhaps we would not exist if it was not for an illusion but ultimately, we live with it in an inseparable tangle like jing and yang.
It is impossible to do without it in everyday reality. It is widely used for various purposes. Most often as a means, an instrument, a method to surprise, manipulate, deceive, cheat, and finally achieve the intended effect, a specific goal. Not necessarily a morally reprehensible one.
Illusion can be defined in various ways, located in different orders, from physical and aesthetic to psychosocial and political. Although it apparently originates from the neutral world of optics, in fact it seems to be that fleeting and ambivalent filter, lens, stained glass between the sacred and the profane, the unconscious cause of our triumphs and disasters, the source of beauty and nightmare, pleasure and pain, truth and falsehood, love and solitude. In a word – a remedy for all evil, but often with side effects.
Illusion is a paradox in which a phenomenon – illusory, false and fictitious by its very nature – serves to describe actual reality, considered to be the only true one. And yet the very possibility of illusion is an incentive to negate reality, to make use of an alternative reality. Thus illusion is a confirmation of how dual and ambiguous we are. And that – perhaps – it is impossible to define a man without the concept of illusion, an illusory imagination or a transgression of reality.
Illusion, a substitute for fulfilled dreams, but also a causative spirit for everything. Although it deceives and misleads, it can also be creative and constructive because illusions inspire and initiate actions, they are the driving force behind our deeds. Illusion is a kind of attractive, often risky game to play with others or oneself. A kind of challenge, search, denial, provocation and rejection of the known reality. But also a medicine and an escape from it in order to perceive the world from a different perspective, to “heal the soul” or just satisfy one’s need for adrenaline. It seems to be everything, although it is not (?) God. It was out of this unbridled want for illusion that art was created, including jewellery … Because illusion is a glow, magic, dazzle, fantasy, it is emotion, memory and an inexhaustible source of stories, so why should we not succumb to it one more time.

Monika Szpatowicz

 

 

Regulamin konkursu / Terms & Conditions

Karta zgłoszeniowa / Entry Form

 

Social media & sharing icons powered by UltimatelySocial
Facebook
YouTube
Instagram
Skip to content