Wyniki konkursu na plakat 27. Międzynarodowego Konkursu Sztuki Złotniczej ILUZJA
Jury oceniło 114 prac, które zostały przysłane na konkurs przez 53 autorów z całej Polski.
Zwycięzcą konkursu został:
Michał Gierałtowski
Jury postanowiło wyróżnić dodatkowo projekty:
Eweliny Antoniuk
Dawida Celek
Klaudii Cisek
Daniela Kubackiego
Dawida Rysia
Dziękujemy wszystkim uczestnikom za cierpliwość i serdecznie gratulujemy zwycięzcy.
Już teraz zapraszamy na kolejną, przyszłoroczną edycję konkursu!
Nagrodzona praca
Michał Gierałtowski
Wyróżnieni
Ewelina Antoniuk
Dawid Celek
Klaudia Cisek
Klaudia Cisek
Daniel Kubacki
Dawid Ryś
____________
Galeria Sztuki w Legnicy
ogłasza konkurs na plakat do
27. MIĘDZYNARODOWEGO KONKURSU SZTUKI ZŁOTNICZEJ – ILUZJA
Termin nadsyłania projektów upływa 25 lutego 2018 r.
Nie zawiedliśmy się, frekwencja dopisała.
Prosimy uzbroić się w cierpliwość. W najbliższym czasie podamy wyniki.
ILUZJA
Nie jest pewne, co było pierwsze: człowiek czy iluzja? Można wyobrazić sobie życie bez człowieka, ale czy bez iluzji? Być może nie byłoby nas, gdyby nie iluzja, ostatecznie jednak, żyjemy z nią w nierozerwalnym splocie jak jing i jang.
Nie sposób obejść się bez niej w codziennej rzeczywistości. Jest powszechnie stosowana i wykorzystywana w przeróżnych celach. Najczęściej jako środek, instrument, metoda, by zaskoczyć, zmanipulować, omamić, oszukać, a w końcu osiągnąć zamierzony efekt, konkretny cel. Niekoniecznie moralnie naganny.
Iluzję można definiować na różne sposoby, lokalizować w różnych porządkach, od fizykalnego i estetycznego po psychospołeczny i polityczny. Chociaż pozornie wywodzi się z neutralnego świata optyki, to w istocie zdaje się być owym ulotnym i ambiwalentnym filtrem, soczewką, witrażem pomiędzy sacrum i profanum, nieuświadamianą przyczyną naszych triumfów i klęsk, źródłem piękna i koszmaru, przyjemności i bólu, prawdy i fałszu, miłości i samotności. Słowem – lekiem na całe zło, lecz często ze skutkami ubocznymi.
Iluzja to paradoks, w którym zjawisko ze swej natury złudne, fałszywe i fikcyjne służy opisywaniu rzeczywistości realnej, uznawanej za jedyną prawdziwą. A przecież już sama możliwość iluzji, stanowi zaproszenie do negacji rzeczywistości, do skorzystania z rzeczywistości alternatywnej. Iluzja stanowi zatem potwierdzenie, jak jesteśmy dwoiści i niejednoznaczni. I że – być może – nie da się zdefiniować człowieka bez pojęcia iluzji, złudnej wyobraźni, przekroczenia rzeczywistości.
Iluzja, substytut spełnionych marzeń, ale zarazem duch sprawczy wszystkiego. Chociaż zwodzi, sprowadza na manowce, to potrafi być też twórcza i kreatywna, bo złudzenia inspirują i inicjują działania, zmuszają do konkretnych czynów. Iluzja to rodzaj atrakcyjnej, często ryzykownej gry i zabawy z innymi lub samym sobą. Rodzaj wyzwania, poszukiwania, zaprzeczenia, prowokacji i niezgody na znaną rzeczywistość. Ale też lekarstwa i ucieczki od niej, żeby z innej perspektywy lepiej zrozumieć świat, „uleczyć duszę” lub tylko zaspokoić zapotrzebowanie na adrenalinę. Zdaje się być wszystkim, chociaż nie jest (?) Bogiem. Z tej nieokiełznanej potrzeby iluzji powstała sztuka, także biżuteria… Bo iluzja to blask, magia, olśnienie, fantazja, to emocje, pamięć i niewyczerpalne źródło opowieści, więc dlaczego nie mielibyśmy jej ulec i tym razem.
